Rubicon Plastic - Valentine mk. II-V

Tank, Infantry, Mk III, Valentine był czołgiem piechoty produkowanym w Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej. Wyprodukowano ponad 8000 tego typu w jedenastu markach, a także różne warianty specjalistyczne, które stanowiły około jednej czwartej brytyjskiej produkcji czołgów w czasie wojny. Wśród wielu wariantów znalazły się konstrukcje nitowane i spawane, silniki benzynowe i wysokoprężne oraz postępujący wzrost uzbrojenia. W dużych ilościach był dostarczany do ZSRR i budowany na licencji w Kanadzie. Opracowany przez Vickersa, okazał się zarówno mocny, jak i niezawodny.

Valentine był szeroko stosowany w Kampanii Północnoafrykańskiej, zdobywając reputację niezawodnego i dobrze chronionego pojazdu. Czołg po raz pierwszy służył w operacji Crusader na pustyni północnoafrykańskiej, kiedy zaczął zastępować czołg Matilda. Z powodu braku krążowników został wydany pułkom pancernym w Wielkiej Brytanii od połowy 1941 roku. Valentine był lepiej uzbrojony i szybszy niż Cruiser Mk II. Podczas pościgu z El Alamein pod koniec 1942 r. niektóre czołgi przejechały ponad 3000 mil (4800 km), zanim ósma armia dotarła do Tunezji.

Valentine podzielał wspólną słabość brytyjskich czołgów tego okresu; jego 2-funtowe działo nie miało amunicji odłamkowo-burzącej i wkrótce stało się przestarzałe jako broń przeciwpancerna. Wprowadzenie 6-funtówki zostało opóźnione do czasu uzupełnienia strat sprzętu we Francji, więc 2-funtówka została zachowana dłużej. Niewielki rozmiar wieży i pierścienia wieży sprawiał, że produkcja mocowań do większych dział była trudnym zadaniem. Chociaż opracowano wersje z działem 6-funtowym, a następnie z działem Ordnance QF 75 mm, do czasu, gdy były dostępne w znacznej liczbie, na pole bitwy pojawiły się lepsze czołgi.

Do 1944 roku Valentine został prawie zastąpiony w jednostkach frontowych europejskiego teatru przez Churchilla i amerykańskiego M4 Shermana. Kilka z nich było używanych do celów specjalnych lub jako wozy dowodzenia dla jednostek wyposażonych w działo samobieżne Archer. Artyleria królewska używała Valentine XI (z działem 75 mm) jako czołgu dowodzenia OP aż do końca wojny.

Podczas wojny na Pacyfiku 3. Dywizja Nowozelandzka w kampanii na południowym zachodzie Pacyfiku wykorzystała 25 czołgów Valentine III i 9 Valentine IIICS. W Valentine IIICS zastąpiono ich główne uzbrojenie 3-calową haubicą QF przejętą z Matildy Mk IVCS, nadwyżki w stosunku do wymagań Nowej Zelandii.

W służbie sowieckiej Valentine był używany od bitwy pod Moskwą do końca wojny, głównie w drugiej linii. Chociaż był krytykowany za niską prędkość i słabe działo, Valentine był lubiany ze względu na jego niewielkie rozmiary, niezawodność i dobrą ochronę pancerza. Sowieckie Naczelne Dowództwo poprosiło o jego produkcję do końca wojny. W sierpniu 1945 r. 267. pułk czołgów (40 Valentine III i IX) 59. dywizji kawalerii Armii Czerwonej, wraz z 65. brygadą czołgów T-34/85 43., przeszedł ze wschodniego Gobi przez góry Wielki Khingan do Kalgan w Chinach.

Najważniejsze cechy produktu:
- Zbuduj wybór Valentine II, III, IIICS, IV lub V
- Wybór reflektorów i błotników
- Otwarte lub zamknięte włazy dowodzenia i załogi
- Opcjonalny specjalny karabin maszynowy DT 7,62mm
- W zestawie figurki załogi czołgów Wspólnoty Brytyjskiej i Rosji